Chapter 8-Central Visayas

"You Have Everything"
                                             Diana Poems

Indulged Not happy You have everything I have nothing I get excited You pretend to be I cry of joy You cry of laughter Indulged You have everything I have nothing I am thankful You are flattered I feel loved You feel lonely You have everything Yet you have nothing

Poems, Prayers & Promises

                            by john denver

This song appears on twelve albums, and was first released on the poems, Prayers & promises album, then the very best of john denver (double cd), this Is john denver, the country roads collection and the rocky mountain collection Albums, and has also been recorded on the greatest hits vol 1, john denver (italian) and rocky mountain holiday albums. live versions also appear on the An evening with john denver, country classics, the wildlife concert and the Very best of john denver live albums. I’ve been lately thinking About my life’s time All the things I’ve done And how it’s been And I can’t help believing In my own mind I know I’m gonna hate to see it end I’ve seen a lot of sunshine Slept out in the rain Spent a night or two all on my own I’ve known my lady’s pleasures Had myself some friends And spent a time or two in my own home And I have to say it now It’s been a good life all in all It’s really fine To have a chance to hang around And lie there by the fire And watch the evening tire While all my friends and my old lady Sit and pass the pipe around And talk of poems and prayers and promises And things that we believe in How sweet it is to love someone How right it is to care How long it’s been since yesterday And what about tomorrow And what about our dreams And all the memories we share The days they pass so quickly now Nights are seldom long And time around me whispers when it’s cold The changes somehow frighten me Still I have to smile It turns me on to think of growing old For though my life’s been good to me There’s still so much to do So many things my mind has never known I’d like to raise a family I’d like to sail away And dance across the mountains on the moon I have to say it now It’s been a good life all in all It’s really fine To have the chance to hang around And lie there by the fire And watch the evening tire While all my friends and my old lady Sit and pass the pipe around And talk of poems and prayers and promises And things that we believe in How sweet it is to love someone How right it is to care How long it’s been since yesterday What about tomorrow What about our dreams And all the memories we share

                                            Masagitna
                                           Sambong AD
Galit kong tumingin sa kanyang mata, puno ng tubig pool ng lipat isang madilim na kailaliman sa maligalig dagat . Sila butas at punit-punit . uyam sila at kinasusuklaman , Emotionless, medyo tulad sa patay . takot ako sa kanyang mga mata-hindi ang kanyang mga salita ngunit ang kanyang mga mata. Sila . pagkakatitig down at nagkausap ng wika ng mga bulag na emosyon. struck niya, pag- igkas ako Emasculated, i tumingin, poot i upang tumingin sa kanyang mga mata - Nakita ko sa akin






                                                                

Central pagtapon

Aking mga pananaw sa buhay ay ang  sakit na punasan ng espongha textured kaluluwa kaya buhaghag ko  nakahilig maubos ko lang humithit ng mga  paglabag ng ang pangako mo swore  sa akin ang iyong mga perjury  detour ang buhay ng aking anak panlilinlang mula sa iyo para sa  akin ay lumalabag sa  mga natural  na instincts sa iyo dissolve ang ang kapatid ng Artipisyal pakikiramay motirintas ang silo hang mo ako sa pagkakasala ng iyong  pagkakasala ibintang mo sa akin septen up ang  makiramay Broken katipan sa iyong  ulo Mental materyal ina na siya kaliwa  at patay gleysyal  pakiramdam na minana kalunus-lunos  na mode ng prinsipyo Ngayon ko makita ang mga industriya na kung  saan nabibilang mo ay pagpatay ng Aking panlilinlang sa buhay ay ka  dalhin mo ang lahat ng mga sakit na ako na ginamit upang  double paningin ay ang aking  tingnan Kundisyon na luha karapatan sa pamamagitan ng aking sakit sa  isip ... Sa aking ulo  ko guwarnisyon mapigil ang aking pananampalataya napakalamig pag-  ibig ... Sa aking katawan na doesn't huminga poot ..  wala malalaman kung magkano ako fuckin galit ka  Hanapin kung ano ang nagawa mo sa akin  Ikaw ay hindi umalis ako nag-iisa  Bumalik Walang walang walang

             A Filipino Writer of English Poems to a Filipino                                                                                                                                                                                 Spanish poem

I think of the whiteness of snow on a postcard from an immigrant aunt. How sweet, how pure and unreal like props in a high-school play. The closest I have seen of it is crushed ice on halo-halo. Why do I end up speaking of white things? I feel blond - bleached and painted over. But this is how I speak: misted over with a foreign flavor but in essence a native blend of brown and yellow. I think of how you must have shivered in the European snow, words warm in your heart. I wonder if you dreamt in Spanish. Perhaps we dreamt the same dream, our incandescent souls glowing beneath the translucent veils of tongues-to-suit-our-needs. We were born in a land of two seasons, not four, unused to and awed by words like: autumn, winder, spring. I think of snow and how it melts into a gray-tinged slush, how these words of ours will melt with the heat of what we really mean. But I think we wear our costumes well. If it is cold we have to put our coats on but it will always be with our skins that we feel

Chapter 7- Western Visayas

'Kulang ang Kahapon at Bukas'

Annalyn Madali
Magmula pa sa aking kahapon
Isang kahapong wari ay tulad ngayon
Ikaw na nga sinta ang noon ay kaylayo
Ang ninais kong makasuyo

Hindi man noon tanaw ng iyong puso
Ang dati kong pagsuyo,
Umasa na dumating ang isang tulad ng ngayon
Sa piling mo aking sinta ay naging tunay ang isang kahapon

Ngunit kulang ang ating kahapon, Kulang pa rin ang bukas
Maipadama lamang sa iyo aking sinta
Ang  saya at ligaya na aking nadama
Sa bawat kahapon, ngayon at bukas
Sa piling mo aking sinta...

                             "SA TABI NG DAGAT"
                                        Ildefonso Santos 

      Marahang-marahang
manaog ka, Irog, at kata’y lalakad,
      maglulunoy katang
payapang-payapa sa tabi ng dagat;
      di na kailangang
sapnan pa ang paang binalat-sibuyas,
      ang daliring garing
at sakong na wari’y kinuyom na rosas!
      Manunulay kata,
habang maaga pa, sa isang pilapil
      na nalalatagan
ng damong may luha ng mga bituin;
      patiyad na tayo
ay maghahabulang simbilis ng hangin,
      nguni’t walang ingay,
hangganq sa sumapit sa tiping buhangin...
      Pagdating sa tubig,
mapapaurong kang parang nanginigmi,
      gaganyakin kata
sa nangaroroong mga lamang-lati:
      doon ay may tahong,
talaba’t halaang kabigha-bighani,
      hindi kaya natin
mapuno ang buslo bago tumanghali?
      Pagdadapit-hapon
kata’y magbabalik sa pinanggalingan,
      sugatan ang paa
at sunog ang balat sa sikat ng araw...
      Talagang ganoon:
Sa dagat man, irog, ng kaligayahan,
      lahat, pati puso
ay naaagnas ding marahang-marahan...






                      
"ANG ABANIKO MO" 
                       (Sa isang bulaklak.)

Parang isang pilas ng̃ lang̃it na bughaw
ang namamalas ko kung ikaw'y magpaypay,
parang isang "mundo, ang pinagagalaw
ng̃ napakaputi't nilalik mong kamay.

Iyan ang pamaymay na iyong ginamit
nang ako'y darang̃in ng̃ dila ng̃ init,
diyan napasama ang patak ng̃ pawis,
diyan napalipat ang pisng̃i ng̃ lang̃it.

Anopa't sa aki'y naging malikmata
ang buhay kong iyong binigyang biyaya,
nalimot kong minsang ang tao sa lupa
ay may kamataya't sariling tadhana.

Ang sung̃it ng̃ gabi, sa aki'y napawi
at bagong umaga ang siyang naghari,
ang damdam ko baga'y pawang nanaghili
sa akin ang mg̃a taong mapagsurí.

Subukang igawad ang Sangkatauhan
at hindi sasaya itong kabuhayan,
ng̃uni't kung ang iyong "abanikong tang̃an,
patay ma'y babang̃o't ikaw'y aawitan.

Sa aki'y sukat na ang ikaw'y mamalas
upang ang lang̃it ko'y mawalan ng̃ ulap,
ang iyong pamaypay kung siya mong hawak,ako'y dinaraíg ng̃ mg̃a pang̃arap.        

"Westernism"
Joi Miner








Sa lupain ng 
nakakataas 
waxing 
ng sanggol 
kung saan ang maganda ang mga tao 
na magsuot ng mga 
laki ng 0-3 ay hindi 
nasimot na mga tuhod sa lugar 
kung saan ang 
laki ng 16 sabay reigned 
reyna at 
curvaceous na 
kahulugan na 
tinukoy 
mo Roots bleached 
ngipin bleached_ skin 
bleached_ 
maputla atay at baga nabubuluk kayumanggi sa paggamit kalakalan ng alak at sigarilyo stock at 
womenstock 
sa banyagang lupain 
prostitusyon dumura-swap 
bukas-palmed handshakes 
geysha babae nakatali paa scoots 
kahilera 
pinagpapawisan puta disyerto gabi 
nag-aalok 
misogynistic 
rubs bumalik 
sa ang kontraribulusyon 
ng kontra ang rebolusyon ng 
namin malusaw batas 
sa aming liking_ 
at ipaalam sa ang troublemakers pumatay sa isa't 
isa sa paglipas ng teritoryo na talagang atin 
at itago sa likod ng mga skirts ng metal ng 
matriarch beckoning 
kalayaan 
sa mga kurbatang 
at gags tigil ang walang-sala sa ating mundo.




         "A beautiful chef named Sophy"


                                          
 What are you cooking? '

I asked her

'Green bean, potato, onion

Flour, egg, spices

And myself Sophy' she said

I licked my lips!

Chapter 6- Bicol

Nagpapabisto, Bikolanong Pilipino!
by: Jayson de Lemon

Hali sa Bikolnun duman po ako nagpuun,
Uragon kung apudun kung sa indong tubudun.
Makusog ang buot na talagang maisugun,
Sa maski anong laban dai daraugun.

Bikolano ako! Saro sanang Pilipino!
Iba sa kadaklan na talaga mang matino.
Puso ning mga Pinoy, Puso ning mga Bikolano
igwa ning kararahayan igdi sa bayan ko!

Bikolano ako! Sa Pilipinas bistado.
Maharang na lasa ay saro man sanang gusto,
Nagpapahiling, ibang-iba ang bikolano,
Sa pilipinas ay ipinagmamalaki ko!

Magagayon na mga tao yan ay Bikolano!
Tatao sa buhay na talagang may asenso.
Matinong kaulay, dai man manloloko
May sarong tataramon na pangkakaputan mo.

Mga Bikolano, MakaDiyos at Makatao,
Hadi sa Kinab-an  Diyos-sasamuya iyo.
Gabos igdi sa tuya sya may gawa totoo,
Mayong sawang nakabantay saiyang gin’gibo

Kaming Bikolano maski sain kaibhan mo,
Marahay na pakikiiba mamamati mo.
Taram na pagmuot kami man din ay tatao,
na maski kay isay maadi ming itao.

Gulpi a nag-hahapot kung sain daw a Bikol,
Bikol na istaran ning mabubuot ay dakol.
Rehiyon Singko po, may kadaklaan a sukol
Bikolandia kung apudon mi igdi sa Bikol.

Taas ning angog maski kay isay sasaindo!
Mabubuot, magagayun asin mga uragon!
Bikolano ako! Iyo bikolano ako!

Nagpapabisto po, Bikolanong Pilipino!        


                                      Orkidya at Pipit
                          Jomark Baynado

Tahimik na nangingiti..... Imiimbay, sumasabay, kumakaway..... Ang dalisay na talulot Iniaalay ang kanyang rikit sa kung kanino hindi ko batid. Mayuming umaawit..... Malamyos, naghahaplos, nangyayapos...... Ang mabini niyang tinig Iniaalay ang kanyang himig sa kung kanino hindi ko batid

                                               Rumdumon
                                 Richelle Barrameda
Nene, nene,
Aki ka pa,
Mag-adal,
Mag-ogma,
Uya gibuha,
Magkawat,
Maghalat,
Dae magdunong,
Gabos na bagay,
May panahon,
Iyo ang rumdumon.