Chapter 8-Central Visayas

"You Have Everything"
                                             Diana Poems

Indulged Not happy You have everything I have nothing I get excited You pretend to be I cry of joy You cry of laughter Indulged You have everything I have nothing I am thankful You are flattered I feel loved You feel lonely You have everything Yet you have nothing

Poems, Prayers & Promises

                            by john denver

This song appears on twelve albums, and was first released on the poems, Prayers & promises album, then the very best of john denver (double cd), this Is john denver, the country roads collection and the rocky mountain collection Albums, and has also been recorded on the greatest hits vol 1, john denver (italian) and rocky mountain holiday albums. live versions also appear on the An evening with john denver, country classics, the wildlife concert and the Very best of john denver live albums. I’ve been lately thinking About my life’s time All the things I’ve done And how it’s been And I can’t help believing In my own mind I know I’m gonna hate to see it end I’ve seen a lot of sunshine Slept out in the rain Spent a night or two all on my own I’ve known my lady’s pleasures Had myself some friends And spent a time or two in my own home And I have to say it now It’s been a good life all in all It’s really fine To have a chance to hang around And lie there by the fire And watch the evening tire While all my friends and my old lady Sit and pass the pipe around And talk of poems and prayers and promises And things that we believe in How sweet it is to love someone How right it is to care How long it’s been since yesterday And what about tomorrow And what about our dreams And all the memories we share The days they pass so quickly now Nights are seldom long And time around me whispers when it’s cold The changes somehow frighten me Still I have to smile It turns me on to think of growing old For though my life’s been good to me There’s still so much to do So many things my mind has never known I’d like to raise a family I’d like to sail away And dance across the mountains on the moon I have to say it now It’s been a good life all in all It’s really fine To have the chance to hang around And lie there by the fire And watch the evening tire While all my friends and my old lady Sit and pass the pipe around And talk of poems and prayers and promises And things that we believe in How sweet it is to love someone How right it is to care How long it’s been since yesterday What about tomorrow What about our dreams And all the memories we share

                                            Masagitna
                                           Sambong AD
Galit kong tumingin sa kanyang mata, puno ng tubig pool ng lipat isang madilim na kailaliman sa maligalig dagat . Sila butas at punit-punit . uyam sila at kinasusuklaman , Emotionless, medyo tulad sa patay . takot ako sa kanyang mga mata-hindi ang kanyang mga salita ngunit ang kanyang mga mata. Sila . pagkakatitig down at nagkausap ng wika ng mga bulag na emosyon. struck niya, pag- igkas ako Emasculated, i tumingin, poot i upang tumingin sa kanyang mga mata - Nakita ko sa akin






                                                                

Central pagtapon

Aking mga pananaw sa buhay ay ang  sakit na punasan ng espongha textured kaluluwa kaya buhaghag ko  nakahilig maubos ko lang humithit ng mga  paglabag ng ang pangako mo swore  sa akin ang iyong mga perjury  detour ang buhay ng aking anak panlilinlang mula sa iyo para sa  akin ay lumalabag sa  mga natural  na instincts sa iyo dissolve ang ang kapatid ng Artipisyal pakikiramay motirintas ang silo hang mo ako sa pagkakasala ng iyong  pagkakasala ibintang mo sa akin septen up ang  makiramay Broken katipan sa iyong  ulo Mental materyal ina na siya kaliwa  at patay gleysyal  pakiramdam na minana kalunus-lunos  na mode ng prinsipyo Ngayon ko makita ang mga industriya na kung  saan nabibilang mo ay pagpatay ng Aking panlilinlang sa buhay ay ka  dalhin mo ang lahat ng mga sakit na ako na ginamit upang  double paningin ay ang aking  tingnan Kundisyon na luha karapatan sa pamamagitan ng aking sakit sa  isip ... Sa aking ulo  ko guwarnisyon mapigil ang aking pananampalataya napakalamig pag-  ibig ... Sa aking katawan na doesn't huminga poot ..  wala malalaman kung magkano ako fuckin galit ka  Hanapin kung ano ang nagawa mo sa akin  Ikaw ay hindi umalis ako nag-iisa  Bumalik Walang walang walang

             A Filipino Writer of English Poems to a Filipino                                                                                                                                                                                 Spanish poem

I think of the whiteness of snow on a postcard from an immigrant aunt. How sweet, how pure and unreal like props in a high-school play. The closest I have seen of it is crushed ice on halo-halo. Why do I end up speaking of white things? I feel blond - bleached and painted over. But this is how I speak: misted over with a foreign flavor but in essence a native blend of brown and yellow. I think of how you must have shivered in the European snow, words warm in your heart. I wonder if you dreamt in Spanish. Perhaps we dreamt the same dream, our incandescent souls glowing beneath the translucent veils of tongues-to-suit-our-needs. We were born in a land of two seasons, not four, unused to and awed by words like: autumn, winder, spring. I think of snow and how it melts into a gray-tinged slush, how these words of ours will melt with the heat of what we really mean. But I think we wear our costumes well. If it is cold we have to put our coats on but it will always be with our skins that we feel

Chapter 7- Western Visayas

'Kulang ang Kahapon at Bukas'

Annalyn Madali
Magmula pa sa aking kahapon
Isang kahapong wari ay tulad ngayon
Ikaw na nga sinta ang noon ay kaylayo
Ang ninais kong makasuyo

Hindi man noon tanaw ng iyong puso
Ang dati kong pagsuyo,
Umasa na dumating ang isang tulad ng ngayon
Sa piling mo aking sinta ay naging tunay ang isang kahapon

Ngunit kulang ang ating kahapon, Kulang pa rin ang bukas
Maipadama lamang sa iyo aking sinta
Ang  saya at ligaya na aking nadama
Sa bawat kahapon, ngayon at bukas
Sa piling mo aking sinta...

                             "SA TABI NG DAGAT"
                                        Ildefonso Santos 

      Marahang-marahang
manaog ka, Irog, at kata’y lalakad,
      maglulunoy katang
payapang-payapa sa tabi ng dagat;
      di na kailangang
sapnan pa ang paang binalat-sibuyas,
      ang daliring garing
at sakong na wari’y kinuyom na rosas!
      Manunulay kata,
habang maaga pa, sa isang pilapil
      na nalalatagan
ng damong may luha ng mga bituin;
      patiyad na tayo
ay maghahabulang simbilis ng hangin,
      nguni’t walang ingay,
hangganq sa sumapit sa tiping buhangin...
      Pagdating sa tubig,
mapapaurong kang parang nanginigmi,
      gaganyakin kata
sa nangaroroong mga lamang-lati:
      doon ay may tahong,
talaba’t halaang kabigha-bighani,
      hindi kaya natin
mapuno ang buslo bago tumanghali?
      Pagdadapit-hapon
kata’y magbabalik sa pinanggalingan,
      sugatan ang paa
at sunog ang balat sa sikat ng araw...
      Talagang ganoon:
Sa dagat man, irog, ng kaligayahan,
      lahat, pati puso
ay naaagnas ding marahang-marahan...






                      
"ANG ABANIKO MO" 
                       (Sa isang bulaklak.)

Parang isang pilas ng̃ lang̃it na bughaw
ang namamalas ko kung ikaw'y magpaypay,
parang isang "mundo, ang pinagagalaw
ng̃ napakaputi't nilalik mong kamay.

Iyan ang pamaymay na iyong ginamit
nang ako'y darang̃in ng̃ dila ng̃ init,
diyan napasama ang patak ng̃ pawis,
diyan napalipat ang pisng̃i ng̃ lang̃it.

Anopa't sa aki'y naging malikmata
ang buhay kong iyong binigyang biyaya,
nalimot kong minsang ang tao sa lupa
ay may kamataya't sariling tadhana.

Ang sung̃it ng̃ gabi, sa aki'y napawi
at bagong umaga ang siyang naghari,
ang damdam ko baga'y pawang nanaghili
sa akin ang mg̃a taong mapagsurí.

Subukang igawad ang Sangkatauhan
at hindi sasaya itong kabuhayan,
ng̃uni't kung ang iyong "abanikong tang̃an,
patay ma'y babang̃o't ikaw'y aawitan.

Sa aki'y sukat na ang ikaw'y mamalas
upang ang lang̃it ko'y mawalan ng̃ ulap,
ang iyong pamaypay kung siya mong hawak,ako'y dinaraíg ng̃ mg̃a pang̃arap.        

"Westernism"
Joi Miner








Sa lupain ng 
nakakataas 
waxing 
ng sanggol 
kung saan ang maganda ang mga tao 
na magsuot ng mga 
laki ng 0-3 ay hindi 
nasimot na mga tuhod sa lugar 
kung saan ang 
laki ng 16 sabay reigned 
reyna at 
curvaceous na 
kahulugan na 
tinukoy 
mo Roots bleached 
ngipin bleached_ skin 
bleached_ 
maputla atay at baga nabubuluk kayumanggi sa paggamit kalakalan ng alak at sigarilyo stock at 
womenstock 
sa banyagang lupain 
prostitusyon dumura-swap 
bukas-palmed handshakes 
geysha babae nakatali paa scoots 
kahilera 
pinagpapawisan puta disyerto gabi 
nag-aalok 
misogynistic 
rubs bumalik 
sa ang kontraribulusyon 
ng kontra ang rebolusyon ng 
namin malusaw batas 
sa aming liking_ 
at ipaalam sa ang troublemakers pumatay sa isa't 
isa sa paglipas ng teritoryo na talagang atin 
at itago sa likod ng mga skirts ng metal ng 
matriarch beckoning 
kalayaan 
sa mga kurbatang 
at gags tigil ang walang-sala sa ating mundo.




         "A beautiful chef named Sophy"


                                          
 What are you cooking? '

I asked her

'Green bean, potato, onion

Flour, egg, spices

And myself Sophy' she said

I licked my lips!

Chapter 6- Bicol

Nagpapabisto, Bikolanong Pilipino!
by: Jayson de Lemon

Hali sa Bikolnun duman po ako nagpuun,
Uragon kung apudun kung sa indong tubudun.
Makusog ang buot na talagang maisugun,
Sa maski anong laban dai daraugun.

Bikolano ako! Saro sanang Pilipino!
Iba sa kadaklan na talaga mang matino.
Puso ning mga Pinoy, Puso ning mga Bikolano
igwa ning kararahayan igdi sa bayan ko!

Bikolano ako! Sa Pilipinas bistado.
Maharang na lasa ay saro man sanang gusto,
Nagpapahiling, ibang-iba ang bikolano,
Sa pilipinas ay ipinagmamalaki ko!

Magagayon na mga tao yan ay Bikolano!
Tatao sa buhay na talagang may asenso.
Matinong kaulay, dai man manloloko
May sarong tataramon na pangkakaputan mo.

Mga Bikolano, MakaDiyos at Makatao,
Hadi sa Kinab-an  Diyos-sasamuya iyo.
Gabos igdi sa tuya sya may gawa totoo,
Mayong sawang nakabantay saiyang gin’gibo

Kaming Bikolano maski sain kaibhan mo,
Marahay na pakikiiba mamamati mo.
Taram na pagmuot kami man din ay tatao,
na maski kay isay maadi ming itao.

Gulpi a nag-hahapot kung sain daw a Bikol,
Bikol na istaran ning mabubuot ay dakol.
Rehiyon Singko po, may kadaklaan a sukol
Bikolandia kung apudon mi igdi sa Bikol.

Taas ning angog maski kay isay sasaindo!
Mabubuot, magagayun asin mga uragon!
Bikolano ako! Iyo bikolano ako!

Nagpapabisto po, Bikolanong Pilipino!        


                                      Orkidya at Pipit
                          Jomark Baynado

Tahimik na nangingiti..... Imiimbay, sumasabay, kumakaway..... Ang dalisay na talulot Iniaalay ang kanyang rikit sa kung kanino hindi ko batid. Mayuming umaawit..... Malamyos, naghahaplos, nangyayapos...... Ang mabini niyang tinig Iniaalay ang kanyang himig sa kung kanino hindi ko batid

                                               Rumdumon
                                 Richelle Barrameda
Nene, nene,
Aki ka pa,
Mag-adal,
Mag-ogma,
Uya gibuha,
Magkawat,
Maghalat,
Dae magdunong,
Gabos na bagay,
May panahon,
Iyo ang rumdumon.                      

     

Chapter 6 Bicol

Sunday, September 11, 2011

Buhay may Pamilya 2011

         by rawitdawit 

Duwang kape sana sa sarong aldaw

Sarong basong gatas sarong aldaw,

One cup rice sa ugto, pamangihan,

Kun makaong instant pansit canton,

Gibuhon nang kumpletong isira;

Kaagan ki gulay buda spices,

Sarong patos ki tasty bread

Pang duwa o tulong aldaw,

Makatipid,

Maniwang man ki diit,

Ah,

Ini an buhay may pamilya,

Kun manluya sa bangui

Pwede man na duwang basong gatas

Pagkaaga buda duwang platong maluto sa pamahaw,

Minsan pwede man na may serbesa,

Alagad mas maray kun hali sa kainuman.

                                Aligata(Bicol Poem) 

                                                      jomark m. baynado

Aligata... Nagkakamang sa uma Baktot tupasi Dawa magubat kinakaya. Aligata.... Dawa sari siton sinra Uda kapagalan Sa paganap sa pagkaon Pirming nagtratrabaho Pero diri nagrereklamo. Ginigibo ngamin makapagsirbi sana. A tawo kuno kaya magigging aligata?

Chapter 5-Southern Tagalog

                                        'Tumawa Ka'
                                   ni: Jerome Apilla

Tumawa ka
sa problema,
Sabi ng iba.

Tabla kayo,
Ng problema mo,
Tumatawa kayo pareho.

Pero wala siyang sugat
Ni peklat,
Ikaw ang silat.

Tatawa ka,
Ikaw ang tanga,
Problema’y maligaya.

Hindi dapat tawanan,
Dapat solusyunan
Pagkat kailangan.

Hindi makukuha
Sa pagtawa
Ang lintik na problema.

Utak: paganahin,
Katawan: pakilusin
Sa mga suliranin.

Kailangang mahagip,
Kailangang mag-isip
Hindi ang bibig.

Huwag pakinggan
Ang kasabihan,
Walang basehan.

Ikilos ang kamay
Diyan nakasalalay
Ang iyong buhay.

Marami sa ating mga Filipino ang dumaranas ng katakut-takot na problema. Mula sa kahirapan hanggang sa mga ganid na politicians. Kailangan nating kumilos at maging mapanuri, hindi lamang pagtawa sa mga nakabilad at nagdudumilat na mga problema ng ating lipunan. 

Tagalog na Tula sa Tuluyan

Tula Tungkol sa Pagbabagong-Buhay

Ang tula sa tuluyan sa Pilipinas ay tinatawag din naman na free verse sa wikang English. Ang uri ng tula na ito ay hindi nagbabatay sa sukat (metering) o tugma (rhyme). Ngunit sa gitna nito, kinakailangan pa rin na magkaroon ng porma (form) at sining (poetic art). Ang tula sa tuluyan ay pangkaraniwan nang ginagamit ng mga makata upang maihatid sa kanilang mambabasa ang kanilang kaisipan sa pamamagitan ng malayang taludturan.

                                                         PAGBABAGO
                                    ni: Nene Cristobal

(Tungkol sa Makata: Isang maybahay at ina ng tatlong anak na ang libangan ay ang gumawa ng tula habang nasa bahay. Mahilig ding magluto at makinig ng tugtugin sa radio.)

Sa tigang na lupa,
Ipapatak
ang luha ng langit,
Sa bitak ng bukid,
Ibubuhos,
ang dusa ng dibdib.

Matitighaw ang uhaw
Ng pagdaralita,
At pagdurusa
Sa ligayang tunog,
Ng kulog
Na bubusog!

Mapapawi ang pagkatuyot ng labi
Ng pagkatao’t sarili,
Na lugami
Sa pagsisisi
At lalagi sa diwa
Pagbabago ng budhi.

Babasain ng mga patak,
Ang init at alab
At hihintayin ang aliwalas,
Ng langit,
At ang sakit
Na naitatak ng lupit.

Upang matanaw
Ang bahagharing nakaguhit
At nakaukit,
Sa dilim ng parisukat
Na mundong may lamat,
At hindi nasusukat!

Babangon ang lamig
Sa ligalig
Upang masakop
Ng halakhak,
Hindi ipagkakait
Pagkat sabik…

Pagkat sabik!

Paliwanag o Paglalarawan ng Tagalog na Tula:

Ipinadarama ng sumulat ng tagalog na tula kung paano niya ibig na magbago ng buhay upang makita niya ang liwanag. Nais niyang ipadama sa kanyang tula ang pagnanais na maging daan din naman sa pagbabago ng ibang tao at matulungang makabangon sa mga pagdurusa.

                                          Alaala ng Nakaraan
                                           ni: Naty Martinez

Mga nakaraang kay sarap balikan
Masasayang araw noong kamusmusan
Akala mo lagi walang katapusan
Kaligayahan ay di na mapaparam.

Sa may tabing-dagat, kami'y naglalaro
Buhanging kay puti paa'y tinatago
Para bang ang lungkot doon ay kay layo
Paraisong tunay wala ng siphayo.

Doon ay may tulay na dinadaungan
Ng mga sasakyan na galing sa guiuan
Yari man sa kahoy matibay din naman
Sapagka't binuo sa pagtutulungan.

Dito rin sa tulay ay merong rituwal
Lalo't bakasyon ng mga kabataan
Pagkakatapos ay tinutulak nalang
Libre na sa langgas wala ng gamutan.

Ang tubig sa talon pagkaganda-ganda
Sa tuwing maliligo doon nagpupunta
Mga taga baryo doon naglalaba
Sagana sa tsismis pagkasaya-saya!

Pag naiisipang kumain ng buko
Yakag ang barkada sa niyugan ang tungo
Bitbit ang asukal,itak at kutsilyo
Doon maghahanap aakyating puno.

Pagkasaya-saya ng buong barkada
Panay na babae pag-akyat di kaya
Pinipilit pa ring umakyat ang isa
Hanggang magtagumpay buko'y malaglag na.

Madalas mangyari ay puro tawanan
Pag bukong napitas wala palang laman
Aakyat na muli kahit magasgasan
Bukong ninanasa dapat na matikman.

Ang masaklap nito pag-uwi sa bahay
Baka may pamalo na hawak si nanay
Yon palang asukal na aming tinangay
Panghalo sa suman ang sabi ng tatay.

Di baleng mapalo nasiyahan naman
Nakaw na asukal kay tamis din naman
Barkadang kay kulit na napagalitan
Nagkatinginan lang at nagkatawanan.

Pagka sarap-sarap na balik-balikan
Mga karanasan noong kamusmusan
Dulot na ligaya di kayang pantayan
Lalagi sa isip kahit tumanda man…






                                                  "Welga"
                                          ni: Ariana Trinidad
Dadaanin sa sigaw,
Ang bulong ng utak,
Sa simulaing naligaw,
Malalim din ang babaw!

Sa kalsada ibabandera,
Mga watawat ng pagdurusa,
Laban ng kasama,
Ipakikibaka!

Ang pait sa damdamin
Ay tamis na gagamitin
Upang makapiling
Ang minimithing lilim.

Ang diwa ng unyon,
May pusong lilingon
Makakasumpong
Ng dakilang panginoon!

Huwag kalimutan
Ang pakikipaglaban
Ay hindi sandigan
Para sa sariling kapakanan!     








                                                                 "Sa Aking mga Magulang"
                                           ni: Jerome Apilla

Kayo ang dahilan ng aking hininga
Ako ay nabuo sa inyong kalinga,
Pag-ibig na wagas, totoo’t dakila,
Ang siyang nagbigay ng lakas ko’t sigla
Hinubog ang aking damdamin at diwa,
Kasama ko kayo sa ngiti ko’t luha.

Sa aking pagtulog sa gabing madilim,
Nagbabantay kayo hanggang sa mahimbing,
Hindi hahayaang lamok ay kagatin,
Pati na ang init, pilit papawiin,
At kung ako ma’y tuluyang magising,
Nakangiti kayong sasalubong sa akin.

Hindi nga maliit ang sakripisyo n’yo.
Simula nang ako’y maging isang tao,
Kaya naman ako’y may mga pangako
Mga utos at hiling ay susundin ko,
Igagalang kayo at irerespeto,
At mamahalin sa buong buhay ko!

                                                                          Bulatlat

                                                

                                                      ALEXANDER MARTIN REMOLLINO

Ang pader ko’y di lamang malamig at malagkit,
Nakakwadro rin dito ang latay ng pasakit.
Ang sahig ko’y di lamang marumi at maganit,
Nakaratay din dito ang tisikong inip.
Ang rehas ko’y di lamang kalawang ang galis,
Naglangib na rin dito ang paglayang nais.

Wisikan ng tula ang langib ng paglaya!
Wasakin, wasakin ang rehas na sutla!
Wakasan, wakasan ang salot ng pagdusta!
Bumangon sa dilim na ngitngit ang tanglaw!
Banggain, banggain ang pader na ampaw!
Banggain ang karsel na pagtakas ang hiyaw!